Το ιστορικό μας

Είμαι η Μερκέττα η Τήνια. Μου αρέσει η δημιουργική χειροτεχνία. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κερασί.

Πριν 4 χρόνια χωρίς να έχω ακούσει κάτι, μου κέντρισε το ενδιαφέρον κι αγόρασα το βιβλίο με τίτλο «Μαλλιά κουβάρια την Παρασκευή».

 Το οπισθόφυλλο του βιβλίου :

«Ο μόνος τρόπος για ν’ αρχίσεις είναι να πιάσεις το μαλλί ανάμεσα στα δάχτυλά σου. Έτσι αρχίζεις. Όπως και στη ζωή. Με μια απλή κίνηση. Φυσικά, κάθε ξεκίνημα είναι διαφορετικό. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ρίξεις τους πόντους, και όλα εξαρτώνται από το σχέδιο, την πείρα, το πείσμα, την προσπάθεια, το ξήλωμα, μέχρι να πετύχεις το σωστό.

Τι εννοώ;

Μερικές φορές, αυτό που πάει καλά σ’ ένα κομμάτι, αποδεικνύεται λάθος για το επόμενο. Μόνο δοκιμάζοντας μαθαίνεις τι πρέπει να κάνεις. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες ομοιότητες ανεξάρτητα από τη μέθοδο? είτε προσπαθείς είτε τα παρατάς. Έτσι ξεκινάς να ρίχνεις τους πόντους, έναν έναν. Κάνεις θηλιές με τη βελόνα και, ύστερα, με τη δεύτερη βελόνα βουτάς μέσα στον πόντο, και κάτι γίνεται. Οι πόντοι είναι βουτιά στην πίστη, και με την πίστη αποκτάς τεχνική.

Κάθε Παρασκευή μετά τις οχτώ, το μαγαζί της Τζόρτζια Γουόκερ γέμιζε κόσμο. Οι πελάτισσες κατέφταναν με τα πλεκτά τους, κάθονταν στη μεγάλη ροτόντα, έπιναν καφέ, κουβέντιαζαν για την αγάπη, τη φιλία, τον έρωτα, την προδοσία και γίνονταν… μαλλιά κουβάρια.»

Με γοήτευσε. Το δάνεισα στη φίλη μου Λουκία, γιατί ξέρω ότι έχει έμφυτο ταλέντο στη χειροτεχνία. Από μικρούλα, γιατί υπήρξε και μικρούλα, δεν ήταν πάντα η μεγάααλη Λουκία, η αγαπημένη της θεία ήταν εκείνη που την έκανε να ξεχνιέται παρατηρώντας την να δημιουργεί.

Η Λουκία, όχι μόνο της άρεσε το βιβλίο, έκανε την πρόταση να συναντιόμαστε με την χρυσοχέρα Τέρρυ, λάτρη των gadgets και του μπλε χρώματος, δασκάλα μικρών  και μεγάλων μαθητριών.

Για να μην έχουμε ΜΥΑΛΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ...
ψηφίζουμε ΝΑΙ στα ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ....

Κι έτσι ξεκινήσαμε.

Η μάζωξη χάρη στη δοτικότητα της Τέρρυς λειτουργεί και σαν  δανειστική βιβλιοθήκη. Νάναι καλά και η Μαίρη και η Καίτη και η  Εριφίλη, η Λίλη που βοηθούν  κι εκείνες με τα ωραία κοινωνικά τους βιβλία.

Η Λουκία έφερε στην παρέα την μαστόρισσα Γκέλυ. Γλυκειά, ψύχραιμη, χαλαρή και αισιόδοξη.

Η Τέρρυ με την κοινωνικότητά της τροφοδοτεί σταθερά την παρέα,

Βιβέτ, ποδηλάτισσα, σκουφοπλέκτρια, χαλαρή.

Η προτελευταία (μαθαίνουμε ότι θα εμφανιστεί και νέο μέλος) εμψύχωση των πλεκτριών είναι η Ελίνα. Μήνες ψάχναμε το νέο στέκι μας κι εκείνη με την πρώτη μας πρότεινε την πιό φιλική εκδοχή. Ελπίζουμε με τον δυναμισμό της να μας μεταδώσει θετική ενέργεια.

Το συζήτησα με την πολυπράγμονα Καίτη κι ενθουσιάστηκε. Κάθε εβδομάδα κάνει την εκδρομούλα της προκειμένου να βρεθούμε και να μεταδόσουμε η μία στην άλλη ενδιαφέρον.

Η ζωγράφος Μαίρη με το καλό της χέρι, την κομψή της παρουσία προσθέτει συναίσθημα και γοητεία στη συντροφιά.

Η Εριφίλη, παίρνει παράταση αδείας για να μας διαβάσει αποσπάσματα από τα αναγνώσματά της. Αφήνει αντικαταστάτρια την γλυκειά Λίλη, τεχνίτρα της κάθε είδους βελόνας για κέντημα, πλέξιμο, βελονάκι...

Στις διακοπές τους έρχονται και εγγονούλες!

Τα κύρια χαρακτηριστικά της παρέας : αυθόρμητη αξιοπρέπεια, δεν έχουμε κανόνες, χαλαρή φιλική διάθεση.

Το αποτέλεσμα της αγχολυτικής με το πλέξιμο σύναξής μας είναι ότι για  ... τέταρτο χειμώνα με το αυξανόμενο ενδιαφέρον που έχουμε όλες να βρισκόμαστε, αφήνουμε στην άκρη τις όποιες σκοτούρες από τη μιά  χαλαρώνουμε με τη συντροφιά και βυθιζόμαστε στο δημιούργημά μας.

Υπάρχουν κι αυτές που κοντοστάθηκαν για λιγο, αλλά δεν ήρθε ακόμη η στιγμή τους. Ήρεμα, ήσυχα, μόνο με την καλή μας διάθεση, την αγάπη στη χειροτεχνία η παρέα μεγαλώνει.

Εμείς Είμαστε ανοιχτές σε όποια επιθυμεί να πλέξει με τη φιλική μας συντροφιά.