Το βελονάκι

Posted on 31/08/2014 by Κρυσταλία Πατούλη

 

Το βελονάκι ήταν η προέκταση του χεριού της γιαγιάς μου. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάθεται και να μην πλέκει κάτι.

Αριστουργήματα έφτιαχνε και φρόντισε να προικήσει με αυτά όλα τα πιαδιά της (6) και όλα τα εγγόνια της (12), πριν ακόμα πεθάνει. Μοναδικά ενθύμια να τη θυμόμαστε.

 

 

 

 Κρατάω ένα από τα πιο λεπτά της βελονάκια -που είχε για να διαλέγει ανάλογα με το πόσο λεπτή ήταν και η κλωστή θα χρησιμοποιούσε- σαν θησαυρό στα χέρια μου μαζί με αυτά τα καταπληκτικά έργα τέχνης που με ιώβεια υπομονή δημιουργούσε, και είναι σα να πλέκεται ανάμεσα στις κλωστές τους όλη η ιστορία της ζωής της… αλλά και της χώρας μας.

 

 

Από έναν πολιτισμό δημιουργικό που δεν νοείτο να κάθεται κανείς άπραγος και παθητικός μέχρι την τελευταία του πνοή, έφτασε ο Έλληνας να ξημεροβραδιάζεται στην τηλεόραση…

 

 

 

Και κει πάνω την …πληρώσαν αυτά τα σεμέν(που μάλλον όχι τυχαία πέσαν ακριβώς από πάνω της…). Και την …πληρώσαν, γιατί είναι από κείνα που μας θυμίζουν ότι καταστρέψαμε.
Αλλά η ρόδα …γυρίζει και τα βρήκαμε και θα τα βρούμε όλα μπροστά μας.